Er wordt veel gesproken over business cases. Ik wil hiervoor de definitie hanteren dat het bij een business case gaat om een financieel sluitend model. Dat betekent dat het begrip business case in de meeste maatschappelijke situaties ongeschikt is, zoals bijvoorbeeld voor het gezin. Weliswaar moet ook binnen het gezin de business case sluiten, maar er gaat veel meer energie rond dan alleen geld. Liefde, aandacht en tijd voor elkaar zijn allemaal vormen van energie waarvan ik hoop dat deze energieen in grote hoeveelheden rond gaan. Graag gebruik ik dan ook het begrip Better case als overkoepelend begrip.
Elke business case heeft dus voor mij een Better case. Maar de meeste Better cases zijn niet of niet direct een business case. Als voorbeeld: bij een voetbalvereniging heeft de business case maar een beperkt belang. Het hebben van leden, die willen voetballen, en het hebben van vrijwilligers, die de vereniging willen organiseren, zijn de doorslaggevend belangen om een sluitende Better case te krijgen. Het geld, wat er rond gaat, is een belangrijke bijzaak, maar het hebben van leden, vrijwilligers, ballen en voetbalvelden is een veel groter belang.
Het begrip Better case omvat en doet recht aan de onbetaalde en vrijwillige inzet van mensen voor hun naasten op basis van persoonlijke waarden, die niet in geld worden uitgedrukt. Het gezin of de voetbalvereniging draaien op de onbetaalde en vrijwillige inzet van mensen. Deze maatschappelijke waarde vind ik groter dan bijvoorbeeld de waarde van het bedrijfsleven. Dat wil uitdrukkelijk niet zeggen dat wij zonder het bedrijfsleven kunnen of dat het bedrijfsleven geen aanvullende waarden hanteerde, maar het geeft wel de relativiteit van de business case in de hiërarchie van maatschappelijke belangen aan.
Misschien is deze begrippendefintie ook van belang voor de dialoog rond het ecologisch evenwicht van de aarde. Het ecologisch evenwicht is een Better case en geen business case. Er spelen heel veel grotere belangen mee dan het belang van financieel evenwicht.