Categorie: Bewustzijn
“Handelen of niet handelen
Zee nu
Eva Meijer
Zee Nu is als de zee – grillig, woest en onvoorspelbaar, dreigend en uiteindelijk troostend.
Het duurde even voor de mensen begrepen wat er aan de hand was. De zee komt de ene dag verder het strand op dan de andere. Een enkele strandwandelaar voelde wel dat er iets niet in de haak was. Maar wat?
De zee wint elke dag een kilometer terrein. Polders aan de kust lopen vol en de boulevard van Scheveningen staat blank. De minister-president geeft een persconferentie en Defensie stuurt soldaten naar de dijken. Op Twitter roepen complotdenkers Actie!, de Action adverteert: Eenmalig! 4 reddingsvesten voor de prijs van 3!Wetenschappers komen van heinde en verre om dit zeldzame fenomeen te onderzoeken. Duitsland stelt sportzalen voor de geëvacueerde buren ter beschikking. De koning vertrekt naar zijn vakantiehuis in Mozambique. Maar waar moeten de herten heen? En hoe zal het de blijvers vergaan die hun kampement opslaan op de daken van kantoorgebouwen in de Randstad?
Als de mensen geëvacueerd zijn en de laatste meeuwen hun heil elders zoeken, volgen wij activiste Arie, scholier Wilg en oceanograaf Paula van der Steen op hun tocht over de nieuwe zee, en ontdekken hoe het water hun kijk op de wereld fundamenteel verandert.
Zee Nu is als de zee – grillig, woest en onvoorspelbaar, dreigend en uiteindelijk troostend. Het is een roman over het grootste gevaar van dit moment, over Nederland, over de natuur die ons bedreigt en koestert en over de mens, die gedwongen wordt zichzelf opnieuw uit te vinden.
Nieuw record!
Ontbossing in de Amazone bereikt nieuwe records
De ontbossing van de Braziliaanse Amazone heeft de afgelopen maand een nieuw record gevestigd. In april werd ruim duizend vierkante kilometer aan regenwoud gekapt. Dat blijkt uit voorlopige cijfers van de Braziliaanse overheid, in handen van persbureau Reuters. Ook in januari en februari van dit jaar werden al maandrecords verbroken.
De ontbossing heeft een vlucht genomen sinds Jair Bolsonaro in 2019 president werd. Onder zijn leiding is de natuurbescherming in Brazilië verder verzwakt. Bolsonaro wil met mijnbouw en landbouw de armoede in de regio verminderen.
De Amazone kan enorme hoeveelheden CO2 absorberen. Het tegengaan van ontbossing is van vitaal belang om klimaatverandering tegen te gaan.
Op de klimaattop in Glasgow vorig jaar spraken meer dan honderd wereldleiders met elkaar af dat er voor 2030 een einde zal komen aan de ontbossing. Daarnaast werd afgesproken om bossen beter te beschermen en te gaan herstellen. Ook Brazilië sloot zich aan bij de deal.
Bron: Financieel Dagblad 7 mei 2022
Wie doet zichzelf vrijwillig tekort?
Binnenkort is deze roman geen science-fiction meer
Erik Rozing: Wie doet zichzelf vrijwillig tekort? Dat is de vraag in een roman die behalve het klimaat ook andere kwesties van nu prikkelend urgent voor het voetlicht brengt.
Erik Rozing: Staat van ontkenning. Meulenhoff, 415 blz. € 21,99
Om met name de realisten onder u een stapje tegemoet te komen publiceerde deze krant een jaar of vijftien geleden de reeks ‘Fictie bij de feiten’, waarin een boekenredacteur de opmerkelijke overeenkomsten aanwees tussen een actueel nieuwsfeit en een (meestal al wat ouder) fictief boek. De aanstichters van de financiële crisis in 2008, de kledingvoorschriften van de Libische leider Moammar Gaddafi, het instorten van een archief in Keulen: het bleek allemaal al een keer te zijn beschreven in de literatuur, of dat nu door Melville, Couperus of Böll was gedaan. Het idee achter deze reeks was natuurlijk heerlijk bijdehand en een beschaafde vermaning aan iedereen die de fictie beschouwt als een soort dooie diender, die als een gedweeë notulist achter de werkelijkheid aan sloft. Want wie fictie leest, luidde de les, die kan de bui (een nieuwsfeit is vaker een bui dan een doorbrekend zonnetje) juist al een beetje zien hangen.
Precies dit, die voorafschaduwende kwaliteit die sommige fictie aanhangt, is wat Erik Rozings roman Staat van ontkenning zo interessant maakt. Over kwesties als stijl en compositie kun je het bij de beoordeling ervan uiteraard ook hebben, maar wat het meest in het oog springt is hoezeer dit boek preludeert op een wereld die komen gaat. En die er eigenlijk al is. Want sciencefiction is het niet – of hooguit ten dele. Het is een boek, en lijkt een boek te zullen blijven, dat bijna met de dag aan sf inboet en aan realisme wint.
Bron: NRC 6 mei 2022, recensie van Sebastiaan Kort
Noordzee
Citaat – citaat – citaat – citaat – citaat – citaat – citaat -citaat – citaat – citaat- citaat
Ons gehele leven wordt ook gekleurd door verwijdering van de natuur, die wordt afgedwongen door de geldeconomie en het daarvan afhankelijke stadsleven. Misschien echter wordt het eerst daardoor mogelijk de natuur werkelijk esthetisch en romantisch te ervaren. Wie gewend is in direct contact met de natuur te leven, die mag dan wel haar bekoringen subjectief ondergaan, echter de afstand tot haar, waardoor alleen de werkelijke esthetische beschouwing ervan mogelijk is, ontbreekt hem. Bovendien ontstaat daaruit ook dat stille verdriet, dat gevoel van smachtende vervreemding en verloren paradijs, zoals gekarakteriseerd door het romantische natuurgevoel. Dat de moderne mens het meest van de natuur geniet in de sneeuwgebieden van de Alpen en aan de Noordzee, laat zich misschien niet alleen verklaren uit de toegenomen behoefte aan opwinding; maar ook daaruit, dat deze ontoegankelijke, ons eigenlijk afwijzende wereld de meest extreme intensivering en stilering vormt van datgene wat natuur überhaupt nog voor ons is: een vergezicht van de psyche, dat zelfs op de momenten van lichamelijke nabijheid zich aan ons manifesteert als innerlijk onbereikbaar, een nooit ingeloste belofte, en zelfs onze vurigste overgave met lichte tegenstand en gereserveerdheid beantwoord.
…….
En dat is niet in tegenspraak met het feit dat juist het geldbezit ons de mogelijkheid biedt voor een vlucht in de natuur. Want juist het feit dat de stadsmens slechts onder deze voorwaarde van haar kan genieten, voegt tussen hem en de natuur die distantie in – al is het ook met veel variaties en louter resonanties – die slechts verbindt door tegelijkertijd te scheiden.
Vreugde
Citaten uit boek van Els Moors
Later zullen ze moeite moeten doen om deze tijden te begrijpen.
Gisteren was het eerste hoofdpunt, gebracht door een zichtbaar ontdane nieuwslezeres, dat er die dag in Groenland alleen al een ijsvlakte ter grootte van België gesmolten was, dat er bosbranden uitbraken omwille van de hitte in landen als Noorwegen, en dat diezelfde branden dan weer zorgden voor een fijn laagje roet op het ijs, waardoor het nog sneller ging smelten.
Vlak erna kwam een item over hoe in Frankrijk de autowegen dit weekend volledig zullen dichtslibben, en hoe de luchthaven van Brussel zijn drukste piekdag van het jaar mocht optekenen.
Die beide nieuwsitems zo vlak na elkaar getuigden voor mij plots van de totale schizofrenie waarin we dagelijks leven.
Plots zag ik ons staan, als in een groter verband haast, onze generatie, …
Ons antwoord was dat er alleen maar vandaag was.
Later zullen ze aan ons vragen: maar hoe leefden jullie in die tijden, hoe konden jullie al die rampen zo onbewogen uitzitten, en het antwoord zal waarschijnlijk zijn dat wij ons voornamelijk hebben verveeld. Dat wij het gevoel hadden dat we er niets aan konden veranderen, dat het alleen maar altijd opnieuw over onze hoofden werd beslist.
Ook nu weer zie ik generaties opgroeien die zich niet werkelijk met de tijd waarin ze leven durven verbinden.
Het stomste wat we kunnen doen is geloof ik bang worden. Nee, we moeten juist rationeel en ijverig en vol vertrouwen beslissingen nemen en het tij keren.
We leefden in de roes. We ontwaakten in de impasse.
En al die tijd gaapte de werkelijkheid ons onbevangen in het gezicht. We konden haar niet recht in de ogen kijken. Zozeer bevreesde zij ons, en zo ongevoelig waren we geworden voor haar verpletterende schoonheid.
De schoonheid is de wet van de werkelijkheid, van oorzaak en gevolg, en hoe elk afzonderlijk mens met of zonder macht, die weigert om gehoor te geven aan de grootse veranderingen waar we voor staan, medeverantwoordelijk zal zijn geweest voor het resultaat. Dat is de schoonheid.
In dat opzicht vrees ik de liefde het meest van alles wat ik ook zou kunnen vrezen.
Ons verlangen naar liefde is toch datgene wat we moeten scholen, zodat het groter wordt, en wijder, en meer bevat dan enkel en alleen onze eigen begeerten. Zodat het op een dag duidelijk wordt dat ons verlangen naar liefde nergens zo puur en zuiver en mooi zal zijn geweest als de dag waarop we de hele wereld in bescherming hebben genomen.
Als de tijden waarin we leven grimmig en uitzichtloos zijn geworden, dan is dat omdat wij grimmig en uitzichtloos zijn geworden.
Bron: compilatie van citaten uit hoofdstuk 16 uit het boek Mijn nachten met Spinoza van Els Moors.
Psychologische tips
Tips van Gerdien
Voor een duurzamer leven.
- Denk goed na over uw duurzame doelen. Schrijf ze op en knip ze op in kleine stapjes. Bekijk welke korte klusjes u al kunt doen. En bedenk bij welke stappen u hulp nodig heeft.
- Deel uw duurzame uitdagen met familie en vrienden. Of deel ze via social media. Zo geeft u minder snel op en krijgt u hulp als u dat nodig heeft.
- Beloon uzelf voor het behalen van kleine doelen.
- Veel gemeenten ondersteunen met kleine maatregelen, zoals radiatorfolie en tochtstrips. Deze kunt u soms kosteloos aanbrengen in uw huis. Informeer bij uw gemeente naar de mogelijkheden.
- Kijk eens op de site van uw gemeente wat ze aanbieden qua duurzaamheid. Soms is er een energieloket voor meer informatie over verduurzamen en subsidies. Ook kunt u soms een gesprek aanvragen met een adviseur die bij u thuis komt.
- Op Milieu Centraal vindt u veel informatie, handige tools en praktische tips over verduurzamen.
Waarom-maken-we-niet-radicaal-duurzamere-keuzes ?
Het was voor gedragswetenschapper Reint Jan Renes bijna een surreële ervaring, om tijdens de coronacrisis te zien dat we wél in staat zijn om mensen massaal ander gedrag te laten vertonen. Maar waarom lukt dat niet met de klimaatcrisis? ‘We moeten de klimaatcrisis radicaal collectief maken, net als de coronacrisis.’
Voorbede voor duurzaamheid voor het weekend van Pasen 2022
Bron: Werkgroep Duurzaamheid Groene Catharinakerk, Woudenberg
Actualiteit: IPCC rapport van maandag 28 februari 2022.
Extra en snelle actie is nodig om de opwarming van de aarde te stoppen. Het rapport beschrijft de effecten van klimaatverandering en de mogelijkheden ons daaraan aan te passen. De conclusies uit het rapport zijn verontrustend. Er komt uit naar voren dat klimaatverandering inmiddels wereldwijd geleid heeft tot wijdverbreide en deels onomkeerbare gevolgen voor mens en natuur, met name door vaker optredende extreme weersomstandigheden. Klimaatwetenschappers schrijven dat er onmiddellijk extra maatregelen nodig zijn om klimaatverandering te stoppen. Ook ons gedrag en leefstijl moeten op de schop.
Relevantie
Miljoenen mensen zijn door weerextremen blootgesteld aan acute voedselonzekerheid en afnemende waterveiligheid, terwijl ook kwetsbare ecosystemen reeds blijvende schade ondervinden. De belangrijkste lessen uit het alarmerend ICPP rapport zijn: 1.We zijn op weg om 1,5 graad te overschrijden. 2.We moeten af van kolen, olie en gas (en de infrastructuur).3.Oplossingen worden steeds goedkoper. 4.CO2 afvangen is onvermijdelijk. 5.Verandering van leefstijl is een deel van de oplossing.
Uit de encycliek van paus Franciscus Laudato Si’ ((Wees geprezen – over de zorg van het gemeenschappelijk huis)
“Ik doe een dringende oproep tot een nieuwe dialoog over de wijze waarop wij bouwen aan de toekomst van de planeet. Wij hebben behoefte aan een gesprek dat ons allen verenigt, omdat de uitdaging van het milieu die wij meemaken, en de menselijke wortels ervan ons aangaan en ons allen raken. [..]Gedragingen die ook onder gelovigen de wegen voor een oplossing in de weg staan, gaan van de ontkenning van het probleem tot onverschilligheid, gemakzuchtige berusting of blind vertrouwen in technische oplossingen. Wij hebben een nieuwe universele solidariteit nodig. […] De talenten en het engagement van allen zijn nodig om de door de mens aan de schepping van God toegebrachte schade te herstellen. Wij kunnen allen meewerken als instrument van God voor de zorg voor de schepping, ieder met zijn eigen cultuur en ervaring, eigen initiatieven en vermogen. (LS nr. 14 Ned. vert.)
Voorbede
God, schepper van aarde, lucht en water en van al wat daarop leeft, behoedt ons voor nalatigheid en onverschilligheid die schade toebrengen aan Uw schepping. Wij bidden U dat wij in ons dagelijks handelen meer bewust worden van de noodzaak de aarde te beschermen en onze levensstijl van productie en consumptie te veranderen om de verdere opwarming van de aarde te stoppen. Laat ons bidden