Auteur: Tim Niet

Voorbede voor duurzaamheid voor het weekend van Pasen 2022

Bron: Werkgroep Duurzaamheid Groene Catharinakerk, Woudenberg

Actualiteit: IPCC rapport van maandag 28 februari 2022. 

Extra en snelle actie is nodig om de opwarming van de aarde te stoppen. Het rapport beschrijft de effecten van klimaatverandering en de mogelijkheden ons daaraan aan te passen. De conclusies uit het rapport zijn verontrustend. Er komt uit naar voren dat klimaatverandering inmiddels wereldwijd geleid heeft tot wijdverbreide en deels onomkeerbare gevolgen voor mens en natuur, met name door vaker optredende extreme weersomstandigheden. Klimaatwetenschappers schrijven dat er onmiddellijk extra maatregelen nodig zijn om klimaatverandering te stoppen. Ook ons gedrag en leefstijl moeten op de schop.

Relevantie

Miljoenen mensen zijn door weerextremen blootgesteld aan acute voedselonzekerheid en afnemende waterveiligheid, terwijl ook kwetsbare ecosystemen reeds blijvende schade ondervinden. De belangrijkste lessen uit het alarmerend ICPP rapport zijn: 1.We zijn op weg om 1,5 graad te overschrijden. 2.We moeten af van kolen, olie en gas (en de infrastructuur).3.Oplossingen worden steeds goedkoper. 4.CO2  afvangen is onvermijdelijk. 5.Verandering van leefstijl is een deel van de oplossing.

Uit de encycliek van paus Franciscus Laudato Si’ ((Wees geprezen – over de zorg van het gemeenschappelijk huis)

“Ik doe een dringende oproep tot een nieuwe dialoog over de wijze waarop wij bouwen aan de toekomst van de planeet. Wij hebben behoefte aan een gesprek dat ons allen verenigt, omdat de uitdaging van het milieu die wij meemaken, en de menselijke wortels ervan ons aangaan en ons allen raken. [..]Gedragingen die ook onder gelovigen de wegen voor een oplossing in de weg staan, gaan van de ontkenning van het probleem tot onverschilligheid, gemakzuchtige berusting of blind vertrouwen in technische oplossingen. Wij hebben een nieuwe universele solidariteit nodig. […] De talenten en het engagement van allen zijn nodig om de door de mens aan de schepping van God toegebrachte schade te herstellen. Wij kunnen allen meewerken als instrument van God voor de zorg voor de schepping, ieder met zijn eigen cultuur en ervaring, eigen initiatieven en vermogen. (LS nr. 14 Ned. vert.)

Voorbede

God, schepper van aarde, lucht en water en van al wat daarop leeft, behoedt ons voor nalatigheid en onverschilligheid die schade toebrengen aan Uw schepping. Wij bidden U dat wij in ons dagelijks handelen meer bewust worden van de noodzaak de aarde te beschermen en onze levensstijl van productie en consumptie te veranderen om de verdere opwarming van de aarde te stoppen. Laat ons bidden

Natuurramp Poetin

Hoe verschrikkelijk de speciale militaire actie van Poetin in de Oekraine ook is, de problematiek van de klimaatverandering en biodiversiteit is eindeloos veel groter. Klimaatverandering is niet zo maar te herstellen, zoals herstel van een gebombardeerde stad na een oorlog misschien wel mogelijk is. De biodiversiteit herstellen is zelfs vermoedelijk onmogelijk, anders dan de invloed van de menselijke soort drastisch in te perken. Overigens zal het reduceren van de invloed van de menselijke soort vanzelf gaan als de biodiversiteit als dragende kracht onder het leven wegvalt. Zonder biodiversiteit gaan wij mensen gewoon ook dood, net iets later als de andere soorten, maar even onvermijdelijk.

De problemen met het klimaat en de biodiversiteit zullen zich manifesteren als plotselinge natuurrampen. Het plotselinge, het onverwachte, komt voort uit ons gebrek aan bereidheid of mogelijkheid om de problemen in ons eigen leven in het hier en nu op te nemen. Want nee, overstromingen zijn niet plotseling of onverwacht maar vanuit klimaatverandering voorspelbaar. Corona is geen toevallige virus, maar een ziekte die juist in ons huidige ecologische en economische systeem een aangenaam milieu ervaart. 

Natuurramp Poetin is als een overstroming. Wij hadden het kunnen zien aankomen. Als mensen kunnen leven in hun eigen bubbel en doen of het leven niet groter is dan hun eigen vierkante meter, ontstaan er rampen. Natuurrampen. Dat geldt voor Poetin en zijn Russen. Dat geldt voor het Westen. Het idee van Poetin dat hij een groot Russisch rijk moet nastreven is naar mijn begrip achterhaald. Hij heeft al het grootste land van de wereld, dat in oppervlakte net zo groot is als de Verenigde Staten en China samen. Hij heeft maar een klein volk van 140 miljoen mensen als je het vergelijkt met China of India, respectievelijk 1,4 miljard en 1,2 miljard mensen. Hij heeft als elk mens een beperkte kijk op het leven en zijn leven wordt beheerst door thema’s als Groot Russisch rijk en veiligheid. Maar ja, hij heeft ook een leger en heeft bedacht dat nu het moment is zich te manifesteren.

Natuurrampen gaan ons wijzen hoe de wereld zal moeten worden ingericht. Natuurramp Poetin is er daar een van. Alleen mondiale samenwerking is een antwoord op de eindeloze problemen rond klimaat en biodiversiteit. Op de korte termijn wordt door de militaire actie nu een deel van de strijd rond grondstoffen snel zichtbaar, zoals rond gas voor energie of de graanproductie. Daar gaan oplossingen voor bedacht worden, en door de actie van Poetin komt er een grote versnelling in deze processen. Zo heeft elk nadeel een voordeel, sprak een Nederlandse filosoof. Het is van ultiem belang dat de nieuwe oplossingen een plek krijgen binnen het kader van klimaatproblematiek en biodiversiteit. Terug naar normaal, waar mee bedoeld wordt terug naar hoe het was, is absoluut geen optie.

Het is van belang de natuurramp Poetin goed te analyseren. De militaire actie is onacceptabel, dus zal Europa een militaire tegenmacht moeten onderhouden. Jammer van het geld, maar het is niet anders. Bij natuurrampen moet je je gedrag aanpassen. Maar van de Eerste Wereldoorlog hebben wij geleerd dat het niet verstandig is de agressor in armoede achter te laten. Rusland is, afgezien van haar militaire kracht en een groepje superrijken, toch al niet erg welvarend. De economische relaties moeten dus snel worden hersteld, maar dat wel in het kader van klimaatproblematiek en biodiversiteit. Om daar met de Russen stappen in te maken, zal nog een hele toer zijn. Als je, zoals de Russen met maar 140 miljoen inwoners, over genoeg fossiele energie beschikt en je bent al arm, wat zal je je dan druk maken over CO2 uitstoot? Als je land het grootste land van de wereld is, dan treffen problemen rond biodiversiteit dat land mogelijk pas in een laat stadium. Een te laat stadium, natuurlijk, maar als je in je eigen bubbel leeft, valt dat ook pas laat op. Het is dus Europees eigenbelang om de relaties met Rusland te herstellen, maar dat binnen het nieuw kader. Dat is het kader van militaire tegenmacht, klimaatmaatregelen welke voor de Russen te begrijpen zijn en herstel van biodiversiteit, waarbij de Russen vanwege hun grote land misschien zelf wel een leidende rol zouden kunnen vervullen.

In het hier en nu is het niet te begrijpen, maar misschien heeft natuurramp Poetin wel een positieve invloed op de toch al noodzakelijk herontwikkeling van de wereld. Verwarrend en indrukwekkend dit te bedenken. Jammer dat Poetin dacht voor deze invloed een militaire actie nodig te hebben. Daarmee verspeelt hij tenminste het recht voor zijn familie en hemzelf om rustig op de fiets Amsterdam te bezoeken.

#Wel-van-#Niet: the sky the limit

Hoe spreek ik over #Niet? Terwijl de ecologische problemen om ons heen groeien, is er geen groeiende aandacht om #Niet als een van de alternatieven serieus te nemen. Het #Wel-van-normaal domineert; regeert tamelijk monomaan.

Spreek ik over #Niet? Het voelt als een contradictio in terminis, een tegenstrijdigheid in de begrippen. De tegenstelling tussen de begrippen #Spreken en #Niet. Een mens kan #Niet #niet spreken.

Bij het spreken over #Niet, kan het gaan over de toegevoegde waarde van #Niet. Anders gaat het mogelijk over niets in plaats van #Niet. Terwijl de waarde zit bij het #Wel-van-#Niet.

Maar als het ook bij #Niet over haar #Wel moet gaan, wat is dan het verschil tussen de #Wel-van -#Niet en de #Wel-van-normaal?

Maar stel, gewoon als gedachten experiment. Stel, als de #Wel-van-#Niet welzijn betekent. Welzijn voor de aarde als totaal in plaats van voor een paar mensen als uitverkorenen. Als het #Wel-van-#Niet de lucht zuivert en vervuiling tegen gaat. Als het #Wel-van-#Niet mensen zonder plastic in hun kracht zet. Zoiets. Als gedachten experiment.

Bij het spreken moet het woordgebruik helder zijn. Het #Wel-van-#Niet, daar moet het over gaan.

Over #Niet valt weinig te zeggen. Dat is zowel haar intrinsieke kracht als haar zwakte van weinig woorden. Des te meer kun je spreken over het #Wel-van-#Niet. Dat is zowel het gevaar als de uitdaging van #Wel-van-#Niet. Want voor je het weet vervalt het #Wel-van-#Niet onder de culturele druk tot de #Wel-van-normaal voor de zon weer onder gaat. Terwijl voor de uitdaging the-sky-the-limit kan zijn.

The-sky-the-limit.

Groei is goed. Groei moet.

Kijk naar het eerste beste kind wat je tegenkomt en het is meteen al helder: groei is goed. Groei moet. Een kind wil groeien. In beweging. In zelf doen. In zelfvertrouwen. In relaties. Groei moet.

Voor volwassenen is het feitelijk niet anders. Elk mens zoekt beweging, wil dingen zelf doen. Elk mens zoekt groei in zelfvertrouwen en groei in relaties. Groei is goed en groei moet.

Ook de Aarde als ons ecosysteem kent deze groeibehoefte. Elke lente is overal de groei van flora en fauna uitbundig, waar dit maar mogelijk is. In de lente zwermen onmetelijke hoeveelheden zaad over de aarde op zoek naar vruchtbare bodem.

Onze welvaart komt voort uit de groei van de economische systemen. Dat heeft tot verbluffende resultaten geleid. Voedseloverschotten, internet en gezondheidszorg zijn maar een paar voorbeelden van deze krachtige groei.

Het wordt de laatste eeuwen echter steeds duidelijker dat als je deze groei-patronen, de patronen van menselijke, ecologische en economische groei over elkaar heen legt er voor de planeet Aarde grote problemen ontstaan. De menselijke groei en de ecologische groei dreigen verdrukt te worden door de kracht van de economische groei. De symptomen zijn goed zichtbaar. De menselijke groei is steeds onevenwichtiger. De groep rijken, waar wij als Nederlanders onder vallen, bezitten steeds meer geld en goederen terwijl het leven van de meerderheid van de aardbewoners steeds moeilijker dreigt te worden. De problemen rond ecologische groei onder als klimaatopwarming, het uitsterven van soorten door aantasting van hun leefgebieden en uitputting van bodemschatten staan volop in het nieuws. 

Zo kan het niet door. Groei moet. Groei is goed. Maar de groei van de economische systemen hebben een verkeerde afslag genomen en bedreigen nu jou en mij in ons bestaan. Om te beginnen helpt de constatering van dat groei goed is en groei moet. Daarbij wordt nieuw dat ook ons bewustzijn rond onze eigen invloeden op het economische systeem moet groeien. En snel ook! Er zijn al tal van oplossingen, maar wij kunnen ons niet meer permitteren om daar #niet ook echt actief en zo snel mogelijk mee bezig te zijn. Vegetarisch eten, reiskilometers beperken, huis isoleren enzovoort.  

Maar is persoonlijk gedrag #niet een druppel op een gloeiende plaat? Absoluut #niet. Ook op dit punt is snelle groei van bewustzijn nodig. In een democratisch systeem is het ondenkbaar dat de regering teveel beleid ontwikkeld dat de burgers niet begrijpen. Individueel bewustzijn van de problematiek is dus essentieel als basis voor de politieke actie. Het is van groot belang dat wij als burgers elkaar tot voorbeeld zijn en gezamenlijk zijn wij dan een basis voor politieke groei. Alleen dan is het op politiek niveau mogelijk om aanvullende maatregelen te nemen. Als ons bewustzijn rond menselijke en ecologische groei en noden meer in balans komt, is dat de basis voor het begrip rond ingrijpende maatregelen op landelijke niveau. En hoe kan een mens beter bevredigend aan de groei van zijn bewustzijn werken dan door in persoonlijke sfeer actief en consequent te zijn?

Een voorbeeld. Vegetarisch eten is lekker. Het is een groei in smaak. Maar je moet het ook leren eten. Dat is een stap in bewustzijn. Verder heeft vegetarisch leven natuurlijk een grote invloed op de vleesindustrie. Dat komt goed uit want de vleesproductie in Nederland moet drastisch worden verminderd. Zeg voor dit voorbeeld naar de helft van haar huidige omvang. Dat is een groot probleem voor vleesboeren en de vleesverwerkende industrie. Maar verder ook niet! Er komt met de reductie van de veestapel naar de helft veel grond vrij en wij hebben in Nederland die grond hard nodig. Grond voor de groei van ons ecosysteem, maar ook grond voor woningbouw. Verder heeft de reductie van de veestapel als voordeel dat het stikstofprobleem enorm wordt verminderd. De politiek moet er natuurlijk wel op kunnen vertrouwen dat de meerderheid van de burgers dit beleid wil steunen. Dan is het van belang dat burgers zich zowel persoonlijk als politiek actief betrokken weten op welke vormen van groei zij voorstaan. En dat is hier niet het economisch belang van de vleesindustrie. 

Groei is goed. Groei moet. Het is nu tijd voor een snelle groei in persoonlijk bewustzijn, politieke actie en politieke wil. Lid worden van een relevante politieke partij is daarbij een idee. Waarom? Omdat in een democratie persoonlijk gedrag en politiek gedrag gekoppeld zijn en wij ook de democratie willen laten groeien. Toch?

Woningbouw van 1 naar 2

Prioriteit woningmarkt van 1 naar 2.

De analyse, die Ger Groot inzake de woningmarkt (FD 20-03-2021) geeft, is een aardige samenvatting van de problematiek rond de woningmarkt. De positie van veel jonge mensen op de woningmarkt is op dit moment hopeloos. Huisvesting moet prioriteit krijgen. Ger omschrijft de aangescherpte regelgeving rond natuur en landschap als remkracht. Tot zo ver eens. Maar om vervolgens dit argument te verbinden met nymbyisme en nader te omschrijven als “de bekende verhalen van zeldzame padden en insecten die opeens bij kandidaat bouwlocaties worden gesignaleerd” is verbazingwekkend kortzichtig. Door natuur en landschap, klimaat en biodiversiteit #niet als uitgangspunt nummer één te benoemen is remkracht ontstaan, waar juist nieuwe inzichten hadden moeten bloeien. Dit gebrek aan perspectief is aan veel oud-politici, waaronder blijkbaar ook Ger Groot, beslist te verwijten en #niet aan burgers die hun eigen achtertuin serieus nemen.

In de Achterhoek houden zelfs de pieren het niet meer uit

MILIEU EN KLIMAATIn de Achterhoek houden zelfs de pieren het niet meer uit

Herman Hulshof Al 25 jaar wordt er voor mijn huis op 20 hectare een monocultuur van het niet-Europese gewas mais verbouwd. Daarvoor wordt voor het ploegen de akker doodgespoten met Roundup en omgeploe …

In de Achterhoek houden zelfs de pieren het niet meer uit

Verstuurd vanaf mijn iPad

Toeslag affaire

Volgens mij gaat het om een groter maatschappelijk probleem dan de toeslag affaire op zich. Zelf heb ik slechte ervaringen met het UWV en de ABN-AMRO bank. Correspondentie in een stijlvorm, die respectloos is voor de lezer. Telefoonbandjes, die, dag in dag uit, melden dat het te druk is om de telefoon op te nemen. Webtoepassingen, die voor mensen zonder veel webervaring nauwelijks te begrijpen zijn. Goedbedoelende servicedesk medewerkers, die niet meer mogen en kunnen dan de tekst op hun scherm voor te lezen en vermoedelijk ook niet meer weten. Onduidelijkheid of anonimiteit over wie er nu echt voor jouw probleem verantwoordelijk is. Deze organisaties stralen een basis wantrouwen en een houding van arrogantie uit, zoals ook de belastingdienst en zelfs de rechterlijke macht deden. Voor mij is de toeslag affaire slecht een symptoom van een tijd waarin ingewikkelde systemen worden gebouwd met controlemechanismen, die gebaseerd zijn op wantrouwen. Overigens merk ik om mij heen dat veel burgers dezelfde mentaliteit vertonen: het is niet goed of het deugt niet. Klagen over “niets te doen te hebben door de lock down” terwijl de corona om zich heen grijpt en de gezondheidszorg overuren draait. Het persoonlijke belang of het belang van de eigen organisatie mag voorop staan. Grotere maatschappelijke belangen moeten zich maar schikken. Dit bericht van de Raad van State is een hoopvol teken voor vervolg van zelfonderzoek, wat volgens mij op alle niveau’s nodig is.

Gelukkig zijn er ook al heel veel goede voorbeelden. Mijn tandarts heeft altijd tijd voor mij. Mijn autodealer heeft vervangend vervoer en een service auto en dat bij een product als een auto, dat al zeer betrouwbaar is in verhouding tot de ingewikkeldheid van het ding. De afval verzameling van mijn Gemeente werkt goed. Het kan dus wel. De oplossing ligt voor de hand: de goeden als uitgangspunt nemen.

Geluk: gevoel volgt gedrag

Soms voel je je niet goed.

Dan helpt het mij om mij te realiseren dat mijn gevoel voort komt uit mijn gedrag. Ander gedrag geeft een ander gevoel of heeft daar tenminste invloed op. Ook bij jou volgt jouw gevoel steeds jouw gedrag, vermoed ik.

Ik ga slapen en ben dan minder moe. Of ik ga eten en ik heb geen honger meer. Relaties en beweging helpen als ik het even niet meer weet. Of muziek.

Er zijn een aantal gedragingen, die mensen helpen zich beter te voelen. Daar zijn boekenkasten over vol geschreven. Genoeg materiaal voor inspiratie. De mix van gedragingen die mij helpt is echter persoonlijk. Wat mijn gevoel helpt zich beter te voelen, is een idee te hebben van de mix van gedragingen, die een positief effect hebben op mijn gevoelsleven om vervolgens die gedragingen te stimuleren.

Wat is jouw mix van gedragingen, die jouw gevoelsleven positief beïnvloeden? Hoe kun je die gedragingen stimuleren?

Maakt je niet druk als je dat niet weet. Begin gewoon ergens aan. Doe iets of doe bewust iets #niet. De rest komt vanzelf. Gevoel volgt gedrag.

Pagina's: Pagina 1, Pagina 2

Intimiteit NIET in enige afgebakende ruimte

‘Overweging


De maat van alle dingen
– zo die al bestaat –
is de juiste nabijheid,
inclusief de geboden afstand
van wat mét ons
en tégen ons is,
niet in enige afgebakende ruimte,
niet in een vermoede
of gevreesde confrontatie,
maar in het begrip
van de buigzame,
weerbare,
slijtbare
tussenruimte.
Albert Bontridder’

Bron: Uittreksel uit het boek
Intimiteit
Paul Verhaeghe
Er zijn mogelijk auteursrechten op dit materiaal van toepassing.

Citaten

‘We laten ons een identiteit aanmeten door de Ander en beseffen dat nauwelijks.’

‘Beide verhoudingen – met concrete anderen, met de abstracte Ander – zijn bepalend voor de intieme verhouding die ik ontwikkel met mijzelf en mijn lichaam. De sleutel voor een goed leven ligt daar.’

‘Als ik goed in mijn vel zit, dan is mijn identiteit een meerstemmig koor met het Ik als koorleider die zelf meezingt, maar er ook over waakt dat de stemmen uit de (onder)buik, de bassen, niet alles overstemmen, dat de falset als kopstem zich niet loszingt van de rest van het lijf, dat onze emotionele kant en het kind in ons via sopranen en countertenoren eveneens van zich kunnen laten horen’

Citaten uit:
Intimiteit
Paul Verhaeghe
Er zijn mogelijk auteursrechten op dit materiaal van toepassing.

NIET wenst jou VERBEELDING voor 2019.

    ‘Willen we echt veranderen, dan moeten we keuzes maken die een flink stuk verdergaan dan de voornemens op oudejaarsavond om in het nieuwe jaar iets meer aan sport te doen en wat minder alcohol te drinken. Dan gaat het over keuzes die onze levensstijl en ons comfort bepalen. Wil je écht iedere dag’. ‘met de fiets naar het werk (voor een Nederlander vanzelfsprekend, voor een Vlaming nauwelijks)? En enkel seizoensgebonden groenten en fruit op je bord? Je smartphone aan de kant leggen wanneer je thuis bent? Dergelijke keuzes zijn al knap moeilijk, maar nog klein bier in vergelijking met keuzes inzake ideologie, sociale positie en beroep. Iedereen is voor sociale rechtvaardigheid, tot de fiscus komt aankloppen. Veel mensen willen minder werken en zeggen dat ze status en sociale positie onbelangrijk vinden. Tot ze noodgedwongen op die vlakken moeten inleveren ten gevolge van de zoveelste ‘reorganisatie’ van het bedrijf waar ze werken. Onze zelfkennis blijkt vaak genoeg een illusie te zijn.

    Andere keuzes maken is niet eenvoudig. Het goede nieuws is dat ons tijdperk en onze maatschappij tot de eerste behoren waar dergelijke keuzes inderdaad gemaakt kunnen worden. Helaas wordt die vrijheid beperkt door een aantal factoren.

    Een eerste beperking is algemeen en daarom grotendeels onzichtbaar: de vervreemding waar dit hoofdstuk over handelt. De nieuwe onvrijheid is de verplichting tot concurrentie, ook met onszelf, en tot pleonexia, de noodzaak om van alles steeds meer te hebben. De Duitse socioloog Hartmut Rosa aarzelt niet om daar een totalitair systeem in te herkennen, met toenemend ‘controlemechanismen en bijbehorende dwang.

    De tweede beperking kan niet los gezien worden van de eerste, maar is individueler. Het gaat over belemmeringen die met mijzelf en mijn geschiedenis te maken hebben. Als ik geboren word in een kansarme omgeving, als ik verslaafd ben aan medicijnen, alcohol, gokken, aan mijn smartphone of aan een bepaald type relatie, dan worden mijn keuzemogelijkheden sterk ingeperkt. Ik herinner de lezer aan het marshmallowonderzoek en aan de studie van Emmy Werner op Hawaï. Daaruit bleek de impact van de omgeving op zelfbeheersing, en in ruimere zin op een geslaagd leven. Dezelfde onderzoekers stelden ook vast dat een dergelijke impact niet blijvend hoeft te zijn, en dat mensen kunnen veranderen.

    Andere keuzes maken begint bij bewustwording, bij het besef dat er iets schort. Vervolgens kunnen we op zoek gaan naar de oorzaken en kijken welke we zelf kunnen verhelpen. In nagenoeg alle gevallen zal dat neerkomen op een bewustwording van de vervreemdingseffecten. Welke vervreemdende identiteit hebben we ongeweten aangenomen? Waarom eigenlijk? Hoe kunnen we een andere richting uit gaan?

    Zoals ik eerder uiteenzette is onze identiteit een constructie waarbij we overnemen wat ons voorgehouden wordt (identificatie). Tezelfdertijd kunnen we afstand nemen en keuzes maken (separatie). ‘Keuzes maken we al heel vroeg; zelfs als peuter gaan we op zoek naar autonomie en beslissingsrecht. Als volwassene kunnen we dat nog meer. De Vlaamse filosoof Kris Pint heeft het over verbeeldingsverzet: ik weiger nog langer samen te vallen met de voorgehouden beelden, in mijn fantasie beeld ik mij andere invullingen in die beter bij mij passen. Wie mocht denken dat verbeelding alleen maar verbeelding is en dus waardeloos, herinner ik aan de effecten bij conversie en placebo. Verbeelding is een uitstekend vertrekpunt voor verandering.’

Citaat uit:

Intimiteit

Paul Verhaeghe