Gedragsverandering

Bron: whitepaper appelo

De formule

Wetenschappelijk onderzoek naar verandering heeft tot de volgende formule geleid:

dΔ = F(iD x D x iA)

Duurzame (d) gedragsverandering (Δ) is een functie (F) van de factoren innerlijke drang (iD), discipline (D) en interne attributie (iA). Duurzaam veranderen lukt alleen wanneer je op alle drie de factoren scoort. Innerlijke drang bestaat uit lijdensdruk en het hebben van een alternatief. Wie teveel alcohol drinkt, heeft last van de gevolgen en gaat wat zien in het drinken van water.
Discipline slaat op het vermogen om weerstand te bieden aan (de voordelen van) gewoontes en aan sociale druk. Teveel drinken gaat bijvoorbeeld samen met het na thuiskomst automatisch naar de koelkast lopen en een ijskoud biertje achterover slaan. Om deze gewoonte te veranderen moet je voortaan naar de kraan lopen. ‘Het’ niet meer doen, is het moeilijkste van gedragsverandering. Zeker wanneer er naast de gewoonte sprake is van sociale druk. Bijvoorbeeld een partner die ook bier drinkt en het niet gezellig vindt als jij het bij water houdt.
Interne attributie is een technische term voor de combinatie van jezelf verantwoordelijk maken voor mislukking en ervan overtuigd zijn dat je het de volgende keer anders gaat doen. Wie tijdens het oefenen met water drinken toch weer een keer aan het bier gaat, moet zichzelf daar de schuld van geven en zeker weten dat het niet weer gebeurt.

Ecologisch wezen

Ik zal het woord “wij” gebruiken om te benadrukken dat de wezens die verantwoordelijk zijn voor de wereldwijde opwarming geen zeepaarden zijn: het gaat om menselijke wezens zoals ik.
Citaat, pag. 13

Ecologisch wezen probeert er in de eerste plaats een vinger achter te krijgen op welke manieren we tegen onszelf praten over ecologie.
Citaat, pag. 19

Vele duizenden jaren vanaf nu zal jouw individuele bijdrage van geen enkele betekenis meer zijn. Toch zullen je daden ingrijpende gevolgen hebben. Dat is de paradox van het ecologische tijdperk.
Citaat, pag. 46

De paradox luidt als volgt: we weten wat we moeten doen en we kunnen ons niet ver genoeg boven de wereld verheffen om precies te zien hoe dat eruit ziet.
Citaat, pag. 25

Je hoeft niet ecologisch te worden. Je bent het al.
Citaat, pag. 241

Vijf leefregels om niet te vergeten

De Australische ‘palliatieve zorgzuster’ Bronnie Ware begeleidde jarenlang mensen tijdens de laatste periode van hun leven. Ze verzamelde haar terminale thuiszorg ervaringen op haar blog en schreef het boek ‘The Top Five Regrets of the Dying’.

Volgens Bronnie Ware luidt de top vijf van zaken waar mensen op het einde van hun leven spijt over hebben als volgt:

1. Ik zou willen dat ik de moed gehad had, om het leven te leven dat ik zélf wilde – levend naar eigen waarden en inzichten – en niet het leven te leiden dat ánderen van me verwachten.

2 Ik zou willen dat ik minder hard had gewerkt.

3. Ik zou willen dat ik de moed had gehad om mijn gevoelens te uiten.

4. Ik zou willen dat ik het contact met mijn vrienden beter had onderhouden.

5. Ik zou willen dat ik mezelf had toegestaan gelukkiger te zijn.

Bron: Raamstijn.nl