Citaat – citaat – citaat – citaat – citaat – citaat – citaat -citaat – citaat – citaat- citaat
Ons gehele leven wordt ook gekleurd door verwijdering van de natuur, die wordt afgedwongen door de geldeconomie en het daarvan afhankelijke stadsleven. Misschien echter wordt het eerst daardoor mogelijk de natuur werkelijk esthetisch en romantisch te ervaren. Wie gewend is in direct contact met de natuur te leven, die mag dan wel haar bekoringen subjectief ondergaan, echter de afstand tot haar, waardoor alleen de werkelijke esthetische beschouwing ervan mogelijk is, ontbreekt hem. Bovendien ontstaat daaruit ook dat stille verdriet, dat gevoel van smachtende vervreemding en verloren paradijs, zoals gekarakteriseerd door het romantische natuurgevoel. Dat de moderne mens het meest van de natuur geniet in de sneeuwgebieden van de Alpen en aan de Noordzee, laat zich misschien niet alleen verklaren uit de toegenomen behoefte aan opwinding; maar ook daaruit, dat deze ontoegankelijke, ons eigenlijk afwijzende wereld de meest extreme intensivering en stilering vormt van datgene wat natuur überhaupt nog voor ons is: een vergezicht van de psyche, dat zelfs op de momenten van lichamelijke nabijheid zich aan ons manifesteert als innerlijk onbereikbaar, een nooit ingeloste belofte, en zelfs onze vurigste overgave met lichte tegenstand en gereserveerdheid beantwoord.
…….
En dat is niet in tegenspraak met het feit dat juist het geldbezit ons de mogelijkheid biedt voor een vlucht in de natuur. Want juist het feit dat de stadsmens slechts onder deze voorwaarde van haar kan genieten, voegt tussen hem en de natuur die distantie in – al is het ook met veel variaties en louter resonanties – die slechts verbindt door tegelijkertijd te scheiden.