DIV 1

Een groot probleem is dat onze maatschappij steeds meer georganiseerd raakt rond business cases, terwijl het leven vooral een Better case is.

Groei en verandering zijn geen middelen meer, maar zijn zich uitgegroeid tot doelen. Daardoor ontstaat een dynamiek, die los staat van wat het leven nodig heeft. Zo kunnen er tekorten ontstaan van mensen, die werk willen doen dat het leven ondersteund (onderwijs, zorg, bouw), omdat teveel mensen zich bezig houden met de commerciële business case economie. Natuurlijk hebben ook zaken als het onderwijs een sluitende business case nodig. Laat ik dat een maatschappelijke business case noemen. Bij de maatschappelijke business case is de doelstelling dan om de Better case te faciliteren. Dat in tegenstelling tot de commercieel business case waar succes in geld gemeten wordt, wat neer komt op succesvolle kapitaal accumulatie.

De toelevering van energie, zowel menselijke energie en materiële energie, is vaak geregeld via geld. Dat geld is dus in dit geval het middel om de toelevering te organiseren. Hoe voorkom je dat het geld een doel op zich wordt? Welk ander model is er denkbaar om energie toe te leiden? Gewoon NIET is altijd tenminste een deeloplossing. In de Better Case van het leven gaat maar beperkt geld rond, namelijk alleen in het deel van de business case. Een bijzondere constatering daarbij is dat het hier vooral het deel, waar zaken met onbekende derden worden gedaan gedaan, betreft waar toelevering via geld een dominante rol speelt. Bijvoorbeeld: alles wat je aan je eigen kinderen leert is gratis. Er komt met onderricht pas geld aan te pas als het gaat om scholing door ingehuurde derden, zoals leraren.

Doe mee, doe NIET

Al jaren maak ik mij zorgen over een aantal grote mondiale ontwikkelingen. Ik noem drie ontwikkelingen als voorbeeld:
–  Klimaatverandering
–  Terugloop in biodiversiteit
–  Economische ongelijkheid

Daar wil ik wat aan doen.
–  Voor klimaatverandering helpt het als wij tenminste niet meer vliegen. De CO2 voetafdruk van vliegen is veel te groot. Ik vlieg dus maar niet. Gewoon NIET.
–  Vegetarisch leven helpt de terugloop in biodiversiteit. Ik probeer vlees NIET te eten, maar daar heb ik moeite mee. Maar gewoon NIET is de beste oplossing.
–  Ik doe aan giften, maar ik zou meer kunnen doen om economische ongelijkheid te bestrijden. Gewoon NIET aan denken helpt in ieder geval niet.

Een grote hobbel, waar ik in mijn uitvoering tegen aan loop, is het gebrek aan steun uit mijn warme omgeving. Gezin, vrienden, collega’s, stadsgenoten:
–  Mijn hele vriendenkring vliegt er op los en ik wil daar niet teveel van zeggen. Als ik er iets van zeg, geeft dat gedoe.
–  Vooralsnog is het mij niet gelukt om een echt vegetarische dieet aan te houden. Mijn vrouw is een slagersdochter en mijn kinderen vinden vega helemaal niks. Ik zondig graag mee.
–  Ik ben zakenman en dan is geld je werktuig. Lastig weggeven dus, want in de zakenwereld is meer juist beter.

Samengevat:
–  Vanuit maatschappelijke overwegingen is het duidelijk wat ik kan doen.
–  Vanuit privé overwegingen heb ik allerlei moeilijkheden in mijn directe omgeving:
o  Mijn vrienden vliegen. Wat maakt het dan nog uit als ik ook vlieg?
o  Vegetarisch dieet: de wereld zal heus niet vergaan als ik een bal gehakt eet.
o  Geld verdienen is voor een zakenman normaal. Hoe word ik een niet normale zakenman?

Het is dus vanuit mondiaal perspectief veel duidelijker wat er moet gebeuren dan vanuit privé overwegingen.

Niemand wil de oceaan vervuilen met plastic, maar iedereen doet er aan mee.

De Stichting NIET wil een brug slaan tussen de maatschappelijke overwegingen en het privé gedrag. Daarbij zijn er drie uitgangspunten:
–  De Stichting wil opkomen voor de maatschappelijke belangen en elkaar helpen de negatieve gevolgen van de mondiale ontwikkelingen te begrijpen, te voorkomen of te bestrijden.
–  De Stichting wil werken aan de bewustwording van de invloed van individueel gedrag in eigen kring in relatie tot de maatschappelijke wenselijkheid.
–  De stichting wil aandacht vragen voor het alternatief NIET. Iets niet doen is zo gek nog niet. Een probleem daarbij is dat iets NIET doen, nauwelijks business case kent. Alleen een Better Case. Je kan er geen geld mee verdienen: ga daar maar aan staan!

Opkomen voor mondiale belangen, dus opkomen voor de bestrijding van CO2 uitstoot, een ander dieet en meer economisch delen is een heldere doelstelling en ligt voor de hand. Veel mensen en organisaties zijn daar ook al mee bezig en samen kunnen wij meer gewicht in de schaal leggen. Doen dus. Ook al is het heel moeilijk omdat er geen business case voor bestaat.

Met individuele bewustwording speelt de eigen warme omgeving een grote rol. Zonder steun uit mijn eerste cirkel ben ik nergens. Daar is de zendingswerk te verrichten.
Met individuele bewustwording speelt voor NIET nog een ander motief. Er komen grote ontwikkelingen op ons af. Overstromingen. Voedselproblemen. Groeiende kloof tussen rijk en arm. Hoe gaan wij daar individueel op reageren? Begrijpen wij de relatie tussen mondiale ontwikkelingen en ons privé gedrag? Of gaan wij straks de schuld bij anderen zoeken: bij de chinezen omdat er zo veel van zijn, bij de afrikanen omdat zij hun eigen problemen maar moeten oplossen, bij de buren omdat hun auto groter is dan die van ons? Gaan wij vanuit een protesthouding Trump waarderen of op Wilders stemmen? Echt NIET, lijkt NIET.

De Stichting NIET wil het bewustzijn versterken rond de vraag, wie de schuld en de verantwoording heeft voor de mondiale ontwikkelingen. Hoe het precies zit hebben wij geen idee van, maar volgens NIET is duidelijk dat er tenminste twee partijen zijn die wel degelijk iets kunnen en moeten ondernemen, namelijk jij en ik. En als jij mee doet, waarom zou ik dat niet meedoen? De Stichting NIET wil ons bewustzijn versterken door heel praktisch met JOUW initiatieven mee te doen volgens de GIDZ-methode. Het wiel is al uitgevonden. Nu rollen met dat ding.

Kortom, volgens NIET:

Neem je eigen gedrag serieus als mondiale bijdrage. Doe mee, doe NIET.

Als een wolk

Er zijn veel mensen, die voelen dat er grote ontwikkelingen als een wolk in de lucht hangen. Het lijkt op memes; zichzelf vermeerderende eenheden van een culturele evolutie. (Bron: wikipedia). Als dit zo is dan wil NIET stimuleren dat de memes in kracht toenemen en herkenbaar als beweging worden.

Een goed voorbeeld zijn de zonnepanelen. Je ziet een groeiend aantal zonnepanelen om je heen. Meer en meer wordt deze vorm van energiewinning een norm. Goed voor het milieu, vanwege het feit dat er CO2 uitstoot mee wordt voorkomen. Goed vanuit geopolitiek motief, omdat NL zo minder afhankelijk wordt van buitenlandse energie. Goed voor de eigen portemonnee, omdat de kosten van energie via zonnepanelen niet stijgen en de verwachting is dat de prijzen van fossiele brandstoffen wel zullen stijgen.

Welke ontwikkelingen zouden er nog meer in de lucht hangen?

Pitch Niet

Ik maak mij al 45 jaar zorgen over het klimaat. En ik verbaas mij over mijn eigen gedrag: waarom pas ik mijn gedrag niet meer aan? Waarom zit er geen groei in mijn persoonlijke ontwikkeling?

Wat mij betreft: ik zit vast in patronen van een liefdevolle omgeving. Mijn vrouw, mijn kinderen, mijn activiteiten. Alles gaat al lang mee en kent zijn eigen warmte. Dan blijkt het in de praktijk verrassend moeilijk om bij vaste relaties en patronen mijn gedrag te wijzigen.

Een voorbeeld. Ik probeer vegetarisch te leven om zo vleesconsumptie te vermijden en daarmee de co2 uitstoot te beperken en de diervriendelijkheid te bevorderen. Maar het gaat maar langzaam om zo vegetarisch te koken dat het ook makkelijk, snel en lekker is. Het oude patroon is aardappelen, groeten, vlees en daar was ik op gesteld. Mijn vrouw wil best met mij meedoen, maar heeft ook haar eigen biografie. Zij is een slagersdochter. Ik vind kip echt lekker. Onze spijsvertering heeft moeite met een vegetarisch dieet en ons gemoed ook. Onze kinderen lachen ons uit en nodigen ons uit voor hun barbecues. Wij gaan natuurlijk wel. Lekker consequent.

Ik heb dus vaak zwakke knieën, naar mijn idee. Mijn omgeving helpt mij daar niet bij. Die omgeving zit vast op oude patronen, die ik zelf ook lief heb. Patronen, waar ik mij beslist goed bij voel, maar die vanuit klimaatoogpunt NIET goed zijn.

Daarom heb ik de Stichting NIET opgericht. De stichting gaat mij helpen om wegen te vinden een meer consequent ecologisch leven te leiden in een liefdevolle omgeving. De Stichting vertegenwoordigt mijn superego, mijn Uber-ich. Als voorzitter van de Stichting moet ik mij houden aan de doelstellingen van de stichting.

De stichting werkt met drie methodes:
– Het NIET principe: onderzoek jouw keuzes ook vanuit de positie NIET. Gewoon iets NIET doen is zo gek nog niet.
– De Better Case: elke relatie of organisatie heeft een business case en een better case. Zonder verantwoordde Better Case ontaardt elk zakelijk handelen in amorele business case.
– Het GiDZ concept: dat staat voor Goed Idee Doe Zelf. Klaar met vergaderen en twijfelen als geruststelling voor het niet handelen.

De stichting past mij naadloos. Ik kan zo mijn persoonlijke verantwoordelijkheid deels buiten mij leggen. De stichting is ook een soort practical joke. Er wordt veel om gelachen. Grappen over het begrip NIET liggen voor de hand. De stichting is misschien een uiting van een soort tegencultuur in een wereld, die meent dat alles moet kunnen. Een filosofische zoektocht met als doel een aangepast warm bad.

De stichting wil er ook voor anderen zijn. Dus laat weten als je het leuk vindt om experimenten te doen met het begrip NIET in je eigen leven. Of als je de Better Case van je activiteiten wilt onderzoeken. De tegenprestatie komen wij altijd uit. De stichting heeft een sluitende business case dus kan zich volledig richten op haar Better Case. In geldtermen is ondersteuning van de Stichting gratis, maar wij doen alleen NIET in ruil voor jouw iets. Wij zijn wel NIET maar niet gek!

Foto: www.eventplanner.be

Een ongemakkelijke waarheid

Stel, iemand heeft al jaren longkanker en kondigt aan voor 2030 haar sigarettengebruik met de helft terug te dringen. ‘Hiermee loop ik voor op de andere longkankerpatienten’, roept ze apetrots en ze heeft gelijk: de rest rookt nog harder door.

Vervang longkanker door klimaatontwrichting en de sigaret door CO2-uitstoot en je hebt een heel redelijke samenvatting van het klimaatakkoord. (Joris Luyendijk)

Lees verder in de Correspondent.